เคยเป็นไหมที่ลูกน้องมาขอลาไปเที่ยวแล้วหงุดหงิดใจเหลือเกิ๊น … อะไรว้า เที่ยวอีกแล้ว นึ่เอ็งจะเที่ยวทุกเทศกาลเลยหรออ ว่าแล้วก็ส่งสายตาพิฆาตให้เจ้าลูกน้องที่ตัวกำลังยืนคอตกตัวลีบเหมือนปลาทูตากแห้ง
อืม … ก็เข้าใจหัวหน้าทั้งหลายนะ แต่เดี๋ยวก่อน มาดูกันว่าเราจะสร้างโอกาสดี ๆ เมื่อลูกน้องขอลางานไปเที่ยวได้อย่างไร
- สร้างสัมพันธภาพที่ดีกับลูกน้อง … ก็แหงล่ะยอมให้ลาไปเที่ยว แบบนี้คุณลูกน้องก็ต้องปลื้มเป็นธรรมดา ต่อไปมีเรื่องขอร้องให้ช่วยอะไรก็จะง่ายขึ้นเป็นกอง
- เป็นโอกาสที่จะให้ลูกน้องเคลียร์งานคั่งค้างให้หมดก่อนเดินทาง … “ลาไปเที่ยวเหรอ ได้สิ … ยังไงก็เคลียร์งานที่ค้างๆ ให้เรียบร้อยก่อนละกัน” … ช่างเป็นประโยค “ตามงาน” สั้น ๆ แต่มี KPI ชัดเจนใช่มะ ☺
- ทำให้เราได้เห็นสถานการณ์ว่าในวันที่ขาด “ลูกน้อง” คนนี้ เราและบริษัทต้องเผชิญกับภาวะอย่างไร … ช่วยให้วางแผนการบริหารงาน บริหารคนได้ดียิ่งขึ้น … อีกด้านหนึ่งลูกน้องจะได้เห็นว่าเรามีทักษะที่จะรับมือกับเรื่องราวต่างๆ ได้เป็นอย่างดี
- เราจะได้เห็นความสามารถในการ “วางแผน” ของลูกน้องว่า เมื่อตัวเองไม่อยู่มีการมอบหมายงานหรือวางแผนอย่างไร … สิ่งเหล่านี้เป็นข้อมูลอย่างดีสำหรับการประเมินผลงานในอนาคต
- พลังด้านบวก … “รอยยิ้ม”, “ความสดชื่น”, “ความกะตือรือร้น”, “เรื่องเล่า” ฯลฯ เป็นผลิตผลของการเดินทาง … จะดีใหมถ้ามีพลังเหล่านี้ในออฟฟิซของเรา
- การเดินทางท่องเที่ยวเยอะ จะเพิ่มทักษะด้านการสังเกต, แก้ปัญหาเฉพาะหน้า, การสื่อสารและการเข้าสังคม ให้กับทีมงานของเรา
- เป็นการเคลียร์วันลาพักร้อนประจำปีไม่ให้คั่งค้างสะสมมากเกินไป
- สุดท้าย “ของฝาก” กับ “ฝากซื้อของ” สองอย่างที่มาพร้อมกับการลาไปเที่ยวเสมอ … ไม่บังคับ แล้วแต่น้ำใจ 555
รู้แบบนี้แล้วก็ “ปล่อย” ให้ลูกน้อง “ลาไปเที่ยว” กันเถอะ
